Ο ΜΑΡΙΝΟΠΟΥΛΟΣ ΚΑΙ ΟΙ... «ΟΥΡΕΣ» Ανοίγει ο δρόμος και για άλλους;

Η συμφωνία για τη σωτηρία της «Μαρινόπουλος» προβλέπει μία σειρά από ρυθμίσεις που πολλοί θα ήθελαν να τις δουν στις δικές τους επιχειρήσεις ή στο δικό τους νοικοκυριό. Οι τράπεζες δίνουν νέα δάνεια, δέχονται ένα μικρό «κούρεμα» και οι οφειλές προς εφορία και ασφαλιστικά ταμεία θα εξοφληθούν έως το 2037. Δεν αμφιβάλλει κανείς ότι η συγκεκριμένη ρύθμιση έχει πολλές ιδιαιτερότητες και από πίσω της υπάρχει μία μικρή... πόλη με εργαζόμενους, προμηθευτές κ.λπ. Ωστόσο, με βάση το Σύνταγμα όλοι απέναντι στον νόμο είναι ίσιοι. Κατά συνέπεια έχει το δίκιο του, αν κάποιος πει ότι και αυτός θέλει μία λύση στο μοντέλο της «Μαρινόπουλος». Λέτε να αποτελεί οδηγό;

Η Deutsche Bank και οι άλλοι 
Αυτοκριτική; Τι είναι αυτό;

Τις τελευταίες ημέρες παρακολουθούμε την απόλυτη λογική του παραλόγου. Βγαίνουν κάποιοι αναλυτές και σχολιογράφοι στα ΜΜΕ και μιλούν με ύφος 1.000 καρδιναλίων, με περισπούδαστο ύφος και ισχυρή δόση χαιρεκακίας για την Deutsche Bank. Κάποιοι μάλιστα αναφέρουν ότι οι ίδιοι το είχαν προβλέψει προ καιρού. Αν κάποιος μπει στον κόπο να αναζητήσει παλαιότερες θέσεις αυτών των «αναλυτών» θα διαπιστώσει ότι κάπου στα τέλη της προηγούμενης δεκαετίας ή στις αρχές της τρέχουσας, πρότειναν την αγορά ελληνικών τραπεζικών μετοχών και μάλιστα ανέφεραν ότι αποτελεί μία πρώτης τάξεως επένδυση. Προφανώς τις τότε προβλέψεις τους τις αγνοούν ή θέλουν να τις ξεχάσουν. Καλή είναι η κριτική, ακόμη καλύτερη όμως η αυτοκριτική. Μάλλον όμως σε αυτή τη δύσμοιρη τη χώρα η συγκεκριμένη λέξη έχει αφαιρεθεί από το λεξικό.


Όλα στο παρά πέντε...
Πού να είχε και κόστος...

Το προχθεσινό Euro Working Group είπε εν ολίγοις ότι το «πράσινο φως» για τη δόση των 2,8 δισ. θα δοθεί από το Eurogroup της 10ης Οκτωβρίου και εφόσον έχουν ολοκληρωθεί τα προαπαιτούμενα. Η Ελλάδα θα έπρεπε να κάνει 15 πράγματα που δεν είχαν κανένα κόστος, ούτε δημοσιονομικό, ούτε κοινωνικό. Με λίγα λόγια, δεν θα είχε φέρει κανείς αντίρρηση εάν είχε κλείσει το θέμα των «κόκκινων» δανείων ή είχε επιλεγεί το διοικητικό συμβούλιο για το Υπέρ-ταμείο. Και όμως η κυβέρνηση κατόρθωσε να φτάσει εννέα ημέρες πριν το dead line και να μην τα έχει πραγματοποιήσει. Και από την άλλη, ο πρωθυπουργός δηλώνει ότι η δεύτερη αξιολόγηση θα κλείσει πολύ γρήγορα. Τον πιστεύει κανείς, άραγε;

Υφεση και φέτος
Οταν ο Τσακαλώτος διαψεύδει τον Τσίπρα

Την προηγούμενη εβδομάδα από αυτή εδώ τη στήλη είχαμε πει ότι ο στόχος που είχε θέσει ο πρωθυπουργός για ανάπτυξη 0,2% - 0,4% φέτος είναι μάλλον ανέφικτος, εξαιτίας του ότι θα πρέπει στα δύο τελευταία τρίμηνα να γίνουν «θαύματα». Στο προσχέδιο του προϋπολογισμού που δημοσιοποιείται τη Δευτέρα η πρόβλεψη είναι για ύφεση 0,3% το 2016. Κατά συνέπεια, το υπουργείο Οικονομικών «προσγειώνει» ουσιαστικά τον πρωθυπουργό. Αναφορικά με την πρόβλεψη για το 2017, αυτή μάλλον είναι υπεραισιόδοξη από το γεγονός ότι στην υπερφορολόγηση... θα προστεθούν και νέοι φόροι. Και ισχυρή ανάπτυξη με αύξηση της φορολογίας, μάλλον είναι έννοιες ασύμβατες. Ωστόσο η χαμηλή βάση του 2016, λειτουργεί ως σύμμαχος για τη χώρα.

Στο «κόκκινο» η αγωνία
Πληρώθηκαν οι φόροι;

Χθες ήταν η τελευταία ημέρα για την πληρωμή των φόρων του Σεπτεμβρίου. Το πώς πήγαν τα έσοδα, θα το μάθουμε τις επόμενες ημέρες. Ο Σεπτέμβριος είναι ο πλέον κρίσιμος μήνας, αφού οι πολίτες και όχι οι επιχειρήσεις είναι αυτοί που καλούνται να σηκώσουν το μεγαλύτερο βάρος με τη φοροδοτική τους ικανότητα να είναι προ πολλού στο «κόκκινο». Τα έσοδα του Αυγούστου επανέφεραν τα χαμόγελα στο υπουργείο Οικονομικών, αλλά πλέον οι εφεδρείες από τον τουρισμό δεν υπάρχουν και πλέον οι πολίτες καλούνται να σηκώσουν το βάρος τους επόμενους μήνες. Και είναι πλέον πολλά τα βάρη. Ο Δεκέμβριος είναι ο επόμενος δύσκολος μήνας. Μετά θα γίνει ο λογαριασμός...

Η άσκηση δεν βγαίνει
Βραδυφλεγής «βόμβα»

Περικοπές συντάξεως έγιναν, αυξήσεις εισφορών έγιναν και όλοι εκτός από τον υπουργό Κατρούγκαλο, βλέπουν ότι η άσκηση δεν βγαίνει. Μπορεί το ΔΝΤ εκ της φύσεώς του να προκρίνει και άλλες μειώσεις μισθών, εντούτοις και η άλλη άποψη είναι δύσκολη στην εφαρμογή της. Και ποια είναι αυτή; Ανάπτυξη, ανάπτυξη, ανάπτυξη... Μέχρι όμως να έρθει, τι γίνεται; Ενα μέγα ερώτημα που ουδείς μπορεί να δώσει εύκολη λύση. Οι νέες μειώσεις δεν είναι λύση, ενώ και οι αυξημένες εισφορές δείχνουν ότι δεν φέρνουν αυξημένα έσοδα. Δυστυχώς οι κυβερνήσεις, όχι μόνο η σημερινή, δεν έχουν ενσκήψει πάνω στο συγκεκριμένο θέμα και το αφήνουν διαιωνίζεται. Κάποια στιγμή η βόμβα με την παθητικότητα αυτή θα... σκάσει.

Ανακάλυψαν την πυρίτιδα
Ιδιωτικοποιούμε, αλλά δεν πουλάμε

Με αφορμή την μεταφορά των έξι ΔΕΚΟ στο Υπέρ-ταμείο, έχουν ακουστεί ουκ ολίγα πράγματα. Ο υπουργός Οικονομικών δήλωσε ότι «επί αυτής της κυβέρνησης δεν πρόκειται να πουληθεί εταιρεία ύδρευσης». Δύο είναι οι επισημάνσεις. Η πρώτη πολιτική. Δηλαδή ο υπουργός δηλώνει ότι δεν θα πουληθούν τα «νερά» για όσο χρόνο είναι ο ΣΥΡΙΖΑ και επειδή το Ταμείο έχει χρόνο ζωής έως το 2115(!) προφανώς και μέχρι τότε θα είναι μόνιμα ο ΣΥΡΙΖΑ, άρα «απελθέτω απ’ εμού το ποτήριον τούτο». Δεύτερο. Αλήθεια, πώς διαφορετικά μπορεί να αξιοποιηθεί μία εταιρεία εισηγμένη στο Χρηματιστήριο, αν όχι με πώληση; Ως οικονομολόγος ο Ευκλ. Τσακαλώτος καλό θα ήταν να το πει και σε εμάς να μαθαίνουμε. Διψάμε για μάθηση. Προφανώς ο καθένας αντιλαμβάνεται ότι π.χ. ένα ακίνητο μπορεί να γίνει sale and lease back, μπορεί να ενοικιαστεί, μπορεί... Μία εταιρεία παροχής υπηρεσιών, εισηγμένη στο Χρηματιστήριο, πώς αλλιώς μπορεί να αξιοποιηθεί, εάν όχι με πώληση μετοχών;

Πηγή