Κρούγκμαν: Η Ελλάδα πρέπει να εγκαταλείψει την Ευρωζώνη

Ο Αμερικανός οικονομολόγος και κάτοχος του βραβείου Νόμπελ τονίζει πάντως ότι αυτήν τη στιγμή δεν θα υποστήριζε μία κατάργηση του ευρώ

Η Ελλάδα θα έπρεπε να είχε εγκαταλείψει το ευρώ, εξακολουθεί να πιστεύει ο Αμερικανός οικονομολόγος και κάτοχος του βραβείου Νόμπελ, Πολ Κρούγκμαν, όπως τονίζει ο ίδιος σε συνέντευξή του στην αυστριακή εφημερίδα «Ντερ Στάνταρντ», προσθέτοντας πως αυτήν τη στιγμή δεν θα υποστήριζε μία κατάργηση του ευρώ, ακόμη και αν μπορεί να αντιληφθεί γιατί το κάνουν κάποιοι άλλοι.

Το κόστος για μία διάλυση ολόκληρης της Νομισματικής Ένωσης θα ήταν πολύ υψηλό, αναφέρει, μεταξύ άλλων, και παρατηρεί πως αξίζει να ξεκινήσει ακόμη μία τελευταία προσπάθεια διάσωσης, για να επιδιορθωθεί το σύστημα.

Στην ερώτηση τι θα γίνει εάν συνεχίζεται να ασκείται «γερμανική» οικονομική πολιτική, δηλαδή λιτότητα αντί επενδύσεων, ο Αμερικανός οικονομολόγος απαντά χαρακτηριστικά πως «τότε θα έχουμε ένα πρόβλημα», ενώ ερωτηθείς ποιο είναι εκείνο το θέμα, το οποίο τυγχάνει μικρής προσοχής από τα μέσα ενημέρωσης και την πολιτική, επισημαίνει ότι πρέπει να γίνει περισσότερη συζήτηση για το κλίμα. Κατά την άποψή του, το κλίμα θα μπορούσε να είναι, επίσης, μία λύση για τα οικονομικο-πολιτικά προβλήματα, μία ενεργός πολιτική για το κλίμα θα αποτελούσε μία οικονομική «διέγερση» για τα επόμενα πέντε έως δέκα χρόνια, και ο ίδιος χαρακτηρίζει «εκπληκτικό» το πόσο περιορισμένη είναι η σχετική συζήτηση, όταν μάλιστα γίνεται ακόμη προφανέστερο ότι κάποιος οδηγείται στην καταστροφή.

Στη συνέντευξή του, ο κ. Κρούγκμαν προειδοποιεί για την εκλογή του Ντόναλντ Τραμπ στην προεδρία των ΗΠΑ, υπογραμμίζοντας πως για τον Τραμπ «θα ήταν πολύ εύκολο να προξενήσει ζημία», ενώ παρατηρεί ότι το σημαντικότερο έναυσμα για «φαινόμενα» όπως του Τραμπ είναι η μετανάστευση.

Ο Αμερικανός οικονομολόγος, διαφοροποιώντας τη θέση του απέναντι στις συμφωνίες ελεύθερου εμπορίου ανάμεσα σε ΕΕ και ΗΠΑ (ΤΤΙΡ) και ανάμεσα σε ΕΕ και Καναδά (CETA), σημειώνει πως αυτές αποτελούν περισσότερο «έναν συμβολισμό παρά μία αναγκαιότητα», ενώ για την αυξανόμενη κριτική στην παγκοσμιοποίηση αναφέρει ότι αυτή συνιστά «μόνον έναν άνετο αποδιοπομπαίο τράγο».

Πηγή