Οι τρεις προτάσεις για την ελάφρυνση του ελληνικού χρέους

Δύο συν μια προτάσεις για την ελάφρυνση του ελληνικού χρέους θα παρουσιαστούν σε κάποια από τις αίθουσες του ΔΝΤ για να ξεκινήσει και επίσημα η συζήτηση η οποία κανείς από τους συμμετέχοντες δεν μπορεί σήμερα να υπολογίσει πότε και κυρίως πως θα καταλήξει σε μια απόφαση.

Την πρώτη μεταφέρει ο Πρόεδρος του Eurogroup κ. Γερούν Ντάισελμπλουμ και απηχεί της απόψεις των υπουργών της Ευρωζώνης οι οποίοι έχουν και το πρώτο λόγο. Τούτο διότι αυτοί θα είναι που θα πρέπει να την αποφασίσουν και να την περάσουν από τα κοινοβούλια τους αφού τα συνολικά 210 δισ.ευρώ χρέους που θα «διευθετηθούν» είναι χρήματα που προέρχονται από την Ευρώπη.

Η πρόταση αυτή έχει ως βάση την επέκταση του χρόνου αποπληρωμής των δανείων κατά 30 χρόνια φτάνοντας το συνολικό χρόνο αποπληρωμής στα 62 χρόνια από 31,7 χρόνια σήμερα. Σε ότι αφορά τα επιτόκια μπορεί να συζητήσει την σταθεροποίηση μόνο των επιτοκίων που αφορούν τα διμερή δάνεια των 53 δισ. ευρώ που πήρε το 2010 η Ελλάδα απευθείας από τα κράτη μέλη. Η μετατροπή των κυμαινόμενων επιτοκίων (περίπου 2% σήμερα) από τα δάνεια συνολικού ύψους 155 δισ. των μηχανισμών χρηματοδότησης (EFSF μέχρι και το 2014 και μετέπειτα ESM) θεωρείται ότι θα πλήξει την φερεγγυότητα και την πιστοληπτική ικανότητα του Ευρωπαϊκού Μηχανισμού Σταθερότητας ο οποίος ως γνωστό δανείζεται από τις αγορές.

Η εφαρμογή της λύσης αυτής για το χρέος θα πρέπει να συνοδευτεί από εγγυήσεις της ελληνικής πλευράς για διατήρηση υψηλών πρωτογενών πλεονασμάτων για πολλά χρόνια κάτι που τόσο η Γενική Διευθύντρια του ΔΝΤ κ. Κριστί Λαγκάρντ όσο και ο οικονομικός σύμβουλος του Προέδρου Ομπάμα κ. Λάρυ Σάμερς χαρακτήρισαν χθες στην Ουάσιγκτον ως «μη βιώσιμη λύση».

Η δεύτερη είναι αυτή που έχει έτοιμη ο «κακός» της παρέας: Το ΔΝΤ. Σύμφωνα με πληροφορίες το ταμείο έχει βάλει ως γνώμονα πλέον την σημαντική μείωση των ετήσιων αναγκών χρηματοδότησης του χρέους προσπαθώντας να χαμηλώσει το ετήσιο βάρος πολύ κάτω από το 15% του ΑΕΠ. Με το δεδομένο αυτό προτείνει την επιμήκυνση του χρόνου αποπληρωμής του ελληνικού χρέους κατά 70 χρόνια από τα 31,7 χρόνια που είναι σήμερα για το σύνολο των δανείων που έχει λάβει η χώρα μέσα από τα τρία μνημόνια φτάνοντας το συνολικό χρόνο αποπληρωμής στα 100 χρόνια.

Στην πρόταση που αναμένεται συζητηθεί για πρώτη φορά στην Ουάσιγκτον, το ΔΝΤ θέλει να ενθέσει και μια «ρήτρα επιτοκίου». Αν δηλαδή τα επιτόκια της ΕΚΤ με τα οποία είναι συνδεδεμένος ο δημόσιος δανεισμός της Ελλάδας από Ευρωζώνη (EFSF και ESM) ξεπεράσουν κάποιο όριο, να υπάρχει «κόφτης» που θα το σταθεροποιεί έτσι ώστε οι ετήσιες χρηματοδοτικές ανάγκες να μην υπερβαίνουν σε καμμία περίπτωση το 15% του ΑΕΠ.

Η ελληνική πρόταση

Την ελληνική πρόταση μεταφέρει στην αμερικανική Πρωτεύουσα ο υπουργός Οικονομικών κ. Ευκλείδης Τσακαλώτος. Η πρόταση έχει ως κέντρο βάρους την σταθεροποίηση των επιτοκίων και την επιμήκυνση του χρόνου αποπληρωμής.

Σε ότι αφορά τα επιτόκια αν δεν είναι δυνατό να μετατραπούν από κυμαινόμενα σε σταθερά (που μάλλον δεν είναι) ζητάμε ένα ταβάνι πάνω από το οποίο δεν θα ανέβουν τα επιτόκια δανεισμού όσο και αν αυξηθούν τα επιτόκια της ΕΚΤ. Σε ότι αφορά την επιμήκυνση του χρόνου αποπληρωμής ταυτίζεται με αυτή του ΔΝΤ που είναι η μέγιστη δυνατή διάρκεια αποπληρωμής.

Ταυτίζεται επίσης και με την συνθήκη που θέλει τις ετήσιες ανάγκες χρηματοδότησης του χρέους να μην ξεπερνούν το 15% του ΑΕΠ. Διαφέρει όμως στην σύνθεση του 15% του ΑΕΠ. Προτείνει δηλαδή από το 15% των ετήσιων αναγκών χρηματοδότησης, το 8% να αφορά τον μακροπρόθεσμο δανεισμό (δηλαδή τα ευρωπαϊκά δάνεια) και το 7% τα έντοκα γραμμάτια του δημοσίου με διάρκεια μέχρι και ένα έτος.

Η λεπτομέρεια αυτή αλλάζει τελείως την μορφή της λύσης αφού χαμηλώνει στην ουσία τις υποχρεώσεις του παλιού χρέους από τα ευρωπαϊκά δάνεια στο 8% του ΑΕΠ ώστε να υπάρχει περιθώριο η Ελλάδα μετά την ανάκαμψη της οικονομίας να μπορεί να δανειστεί από τις αγορές και το ΔΝΤ (που έχει θεσπίσει το όριο του 15% ως όριο βιωσιμότητας του χρέους των κρατών μελών του) να συνεχίσει να πιστοποιεί την κανονική χρηματοδότηση του χρέους στο διηνεκές.

Πηγή