Ποια είναι τα «κόκκινα δάνεια» που θα βγουν στο σφυρί

Δάνεια σε ‘‘βαθύ κόκκινο’’ για τα οποία έχουν πλήρεις προβλέψεις θα επιδιώξουν να πωλήσουν οι τράπεζες για να αποφορτίσουν τους ισολογισμούς τους.

Αν και η συγκεκριμένη αγορά προχωρά με δειλά βήματα, σχεδιασμός υπάρχει και γίνονται συζητήσεις με εξειδικευμένα funds, προκειμένου να βγουν στο «σφυρί» μια σειρά από μη εξυπηρετούμενα δάνεια.

Το επόμενο διάστημα αναμένεται μία συναλλαγή από τη Eurobank, για καταναλωτικά δάνεια ύψους 1,5 δισ. ευρώ χωρίς εξασφαλίσεις που έχει διαγράψει, ενώ και οι άλλες τράπεζες ‘‘πακετάρουν’’ δάνεια αυτής της κατηγορίας, διερευνώντας την αγορά.

Σύμφωνα με την εφημερίδα «Ναυτεμπορική» ειδική μελέτη της Τράπεζας της Ελλάδος καταρρίπτει τον μύθο ότι τυχόν πωλήσεις δανείων θα πίεζαν τα κεφάλαια των τραπεζών και αποδεικνύει ότι κυρίως για καταγγελμένα επιχειρηματικά και καταναλωτικά δάνεια οι τράπεζες θα μπορούσαν να προχωρήσουν με σχετική άνεση σε πωλήσεις.

Τα κεφαλαιακά ‘‘μαξιλάρια’’ είναι ικανοποιητικά, καθώς ο κλάδος διαθέτει υψηλές προβλέψεις και έχει προσαρμόσει τους ισολογισμούς του στις δύσκολες συνθήκες.

Παράγοντες της αγοράς επισημαίνουν στη ‘‘Ναυτεμπορική’’ ότι για τους δανειολήπτες, η πώληση του δανείου τους μπορεί να είναι ευκαιρία απαλλαγής από το βάρος των οφειλών: «Τα funds αγοράζουν σε πολύ χαμηλές τιμές και ζητούν ένα κέρδος επί του τιμήματος αυτού, με αποτέλεσμα η τελική οφειλή να είναι κατά πολύ χαμηλότερη από την αρχική για τον δανειολήπτη».

Την ίδια στιγμή, σύμφωνα με τα επίσημα στοιχεία, τέσσερα στα δέκα δάνεια που έχουν ήδη ρυθμίσει οι τράπεζες απαιτούν νέο διακανονισμό, δεδομένου ότι δεν εξυπηρετούνται ξανά. Η αποτυχία των ρυθμίσεων- εκτός από την επιδείνωση της οικονομικής κατάστασης- οφείλεται και στις ατελέσφορες λύσεις που δόθηκαν από τις τράπεζες.

Είναι χαρακτηριστικό ότι μεταξύ αυτών που απαιτούν νέα ρύθμιση, περίπου το 44% είχε διακανονιστεί με βραχυπρόθεσμες λύσεις (όπως η παροχή περιόδου χάριτος ή η καταβολή μόνο τόκων για μια συγκεκριμένη περίοδο), ενώ ένα 35% είχε διακανονιστεί με πιο μακροπρόθεσμες λύσεις (όπως η επιμήκυνση της διάρκειας του δανείου ή η μείωση του επιτοκίου).

Εξάλλου τα δάνεια που έχουν ρυθμιστεί με λύσεις οριστικής διευθέτησης, δηλαδή μέτρα όπως ο διακανονισμός της απαίτησης εξωδικαστικά ή η διαγραφή μέρους της οφειλής, περιορίζονται μόλις στο 2% των ρυθμισμένων δανείων. Μία από τις βασικές αιτίες είναι η δυσκολία που έχουν οι τράπεζες να προχωρήσουν σε διαγραφές, καθώς κάτι τέτοιο θα μπορούσε να φέρει τα τραπεζικά στελέχη αντιμέτωπα με ποινικές ευθύνες.

Πηγή