Γιατί αξίζει να κάνει κάποιος ένα… μη τουριστικό ταξίδι στην Αφρική;

39 εθελοντές ανάδοχοι παιδιών της ActionAid Ελλάς δίνουν την απάντηση

Πόσο εύκολο είναι να δέσει μια ομάδα 47 ανθρώπων, οι περισσότεροι άγνωστοι μεταξύ τους; Και αναφερόμαστε σε μακρινό και άγνωστο ταξίδι στο οποίο έπρεπε να γίνουν συγκεκριμένα πράγματα. Σε ένα ταξίδι που δεν έχει κανένα τουριστικό ίχνος.

Ουγκάντα - Αποστολή, Newsbeast.gr

Κείμενο: Βίκτωρας Μοντζέλλι

Φωτογραφίες: Σύνη Αστρά

Στην αποστολή της ActionAid Ελλάς που βρέθηκε στην Ουγκάντα, πριν λίγες ημέρες, για να βάλει τα θεμέλια στις τρεις νέες αίθουσες του σχολείου στο χωριό Γκαλαγκάλα συμμετείχαν εθελοντές ανάδοχοι παιδιών. Όλοι ταξίδεψαν εκεί για ένα σκοπό…

Άνθρωποι διαφορετικοί, και κάθε ηλικίας, λες και… μεταμορφώθηκαν από τη στιγμή που πάτησαν το πόδι τους στην αφρικανική γη. Το μέρος και ο σκοπός τους καλούσε! Οι λάτρεις της δημοφιλούς σειράς Lost, θα θυμούνται πόσο άλλαξαν οι ήρωες όταν βρέθηκαν στο Νησί.

Η αποστολή της ActionAid Ελλάς μπορεί να μην είχε μια δύσκολη αποστολή ή να υπήρχε μυστήριο, αλλά οι 47 εθελοντές σίγουρα μεταμορφώθηκαν για εκείνες τις ημέρες. Έγιναν κάτι άλλο. Κάποιοι ίσως να αλλάξουν και για το υπόλοιπο της ζωής τους.

Γιατί, όμως, να πραγματοποιήσει κάποιος ένα τέτοιο ταξίδι; Γιατί να μπει στη διαδικασία και γίνει ανάδοχος παιδιού; Οι εθελοντές της αποστολής ρωτήθηκαν, κατά τη διάρκεια της παραμονής τους στην Ουγκάντα, από το newsbeast.gr που κάλυψε την αποστολή.

Να τι μας απάντησαν…

«Δε μας χωρίζει τίποτα, μόνο η… τύχη»

Ελένη Χατζηιωάννου (Αθήνα, 34 ετών): Είμαι 6-7 χρόνια ανάδοχος και φυσικά και θα προέτρεπα κάποιον να κάνει το ίδιο. Υπάρχουν πολλοί τρόποι να βοηθήσει κάποιος. Το έργο και οι αξίες της ActionAid Ελλάς είναι ο τρόπος να πειστεί κάποιος. Μικρό ποσό, μεγάλο έργο. Και έτσι αλλάζει η ζωή κάποιων συνανθρώπων μας. Βλέπεις με τα ίδια σου τα μάτια τι συμβαίνει. Βγαίνεις από τον μικρόκοσμό σου και παρατηρείς τον έξω κόσμο. Δε μας χωρίζει τίποτα, μόνο η… τύχη. Μόνο αυτό. Αν το καταλάβουμε, θα γίνει ο κόσμος μας καλύτερος.

«Είμαστε μέρος της ευθύνης»

Χρύσα Ελευθερίου (Αθήνα, 37 ετών): Θεωρώ πως είναι υποχρέωση όλων μας να κάνουμε ένα τέτοιο ταξίδι. Το ελάχιστο που μπορούμε να κάνουμε είναι να ξέρουμε τι συμβαίνει. Οι λέξεις αποκτούν άλλη βαρύτητα. Η φτώχεια, για παράδειγμα, σημαίνει πραγματικά φτώχεια. Ως ανάδοχος είναι καλό να βλέπεις στην πράξη που πάνε τα χρήματά σου. Το ποσό είναι μικρό αλλά αλλάζει τις ζωές των ανθρώπων. Είμαστε μέρος της ευθύνης. Πρέπει να το καταλάβουμε αυτό.

«Με απλές κινήσεις μπορείς να αλλάξεις πολλά»

Αγγελής Κυριακόπουλος (Αθήνα, 26 ετών): Έχεις τη δυνατότητα να δεις από κοντά τις ζωές των ανθρώπων και το έργο της ActionAid Ελλάς. Από τις φωτογραφίες δεν μπορείς να καταλάβεις το μέγεθος του προβλήματος. Και όμως, με απλές κινήσεις μπορείς να αλλάξεις πολλά για κάποιους.

«Η αναδοχή είναι η αρχή για να βοηθήσεις»

Γιώργος Δέδες (Αθήνα, 41 ετών): Θα συνιστούσα και τα δύο. Το πρώτο, η αναδοχή, είναι η αρχή για να βοηθήσεις. Βλέπεις τα αποτελέσματα της προσπάθειας, γίνεσαι μέρος της κατάστασης και βλέπεις πως είναι ο κόσμος τους και τι ανάγκες έχουν.

«Ένα τέτοιο ταξίδι έχει μεταμορφωτικό χαρακτήρα»

Νταϊάνα Βουγέση (Αθήνα, 42 ετών): Είναι ένας μοναδικός τρόπος αληθινής προσφοράς σε ανθρώπους που το έχουν ανάγκη. Μέσα από το βίωμα βλέπεις το αντίκρισμα. Αλλάζεις μέσα από τέτοιες εμπειρίες. Ένα τέτοιο ταξίδι έχει μεταμορφωτικό χαρακτήρα.

«Νιώθω πως γεννιέμαι ξανά»

Πόλυ Τσιγκούνη (Γενεύη, 41 ετών): Είναι το τέταρτο ταξίδι που κάνω και έχω προτρέψει αρκετούς να ακολουθήσουν τις δράσεις της ActionAid Ελλάς. Η αναδοχή είναι κάτι σαν «χρέος». Εγώ έχω, δε γίνεται, όμως, να μην έχουν και οι άλλοι. Προσωπικά νιώθω πως γεννιέμαι ξανά.

«Η φιλοσοφία της ενότητας των πάντων»

Λουκία Παπά (Αθήνα, 37 ετών): Η αναδοχή είναι από τους βασικούς λόγους ώστε να κάνεις ένα τέτοιο ταξίδι. Παράλληλα, βιώνεις τη φιλοσοφία της ενότητας των πάντων. Η μαγεία να ανακαλύπτεις τι μας ενώνει. Το μαγικό κομμάτι είναι ότι είμαστε ένα. Η ουσία παραμένει ίδια, παρά τις διαφορές: αγάπη και αλληλεγγύη. Αυτά είναι τα βασικά μηνύματα.

«Έκανα μέρες να συνειδητοποιήσω πως όλα αυτά είναι αλήθεια»

Μαριέττα Στεργίου (Αθήνα, 32 ετών): Βλέπεις την ομορφιά της Αφρικής, την ερωτεύεσαι από την πρώτη στιγμή. Αλλιώς τα βλέπεις από κοντά. Έκανα μέρες να συνειδητοποιήσω πως όλα αυτά είναι αλήθεια. Σίγουρα αλλάζει ο τρόπος που βλέπουμε τη ζωή μας. Πρώτη φορά στην Αφρική και θα υπάρξει συνέχεια…

«Εμείς απλά είχαμε την τύχη να γεννηθούμε κάπου καλύτερα»

Μάνος Τσαγκαράκης (Αθήνα, 38 ετών): Οφείλεις να κάνεις ένα τέτοιο ταξίδι ώστε να συνειδητοποιήσεις τι γίνεται στον υπόλοιπο κόσμο. Πολλοί μπορεί να έχουν αμφιβολία για τις οργανώσεις. Αυτή είναι η καλύτερη απάντηση. Επίσης βλέπεις πως είναι η ζωή αυτών των ανθρώπων σε σύγκριση με τις δικές μας ζωές. Καταλαβαίνεις τις πραγματικές ανάγκες. Εμείς απλά είχαμε την τύχη να γεννηθούμε κάπου καλύτερα. Ας μην πιεί κάποιος 5-6 καφέδες το μήνα και ας γίνει ανάδοχος. Αν το θέλεις, το πετυχαίνεις!

«Σα να μπήκα σε μια χρονοκάψουλα»

Παναγιώτης Βαξεβανάκης (Αθήνα, 42 ετών): Ζεις σε έναν παράλληλο κόσμο. Όσο κι αν τα βλέπεις, είναι αλλιώς να τα ζεις. Σα να μπήκα σε μια χρονοκάψουλα. Δε ζω εδώ, παρατηρώ τι συμβαίνει εδώ. Το βιώνω πιο διστακτικά…

«Νομίζω πως ζω μέσα σε ένα ντοκιμαντέρ»

Αναστάσιος Κώστας (Αθήνα, 38 ετών): Πρέπει όλοι να ευαισθητοποιηθούμε για τους διπλανούς μας, για όλους τους κατοίκους της γης. Η αναδοχή είναι ό,τι πιο καλό μπορεί να κάνει ένας άνθρωπος για έναν άνθρωπο. Νομίζω πως ζω μέσα σε ένα ντοκιμαντέρ. Απίστευτο συναίσθημα. Μακάρι να μπορέσουν να ζήσουν όλοι κάτι αντίστοιχο. Είναι μια μοναδική εμπειρία.

«Βλέπεις πως πιάνουν τόπο τα λεφτά σου»

Δημήτρης Κουλέτσης (Αθήνα, 44 ετών): Ερχόμενος εδώ, βλέπεις πως πιάνουν τόπο τα λεφτά σου. Η ActionAid Ελλάς κάνει έργο στις τοπικές κοινωνίες. Είναι μια εμπειρία ζωής ένα τέτοιο ταξίδι. Βλέπεις τη χώρα με ένα διαφορετικό τρόπο, όχι τουριστικό.

«Η φύση και η ομαδική δουλειά σε συνεπαίρνουν»

Πόπη Διαμαντή (Βόλος, 38 ετών): Εννοείται πως θα μιλήσω για την αναδοχή. Ήδη έχω αρχίσει να το λέω. Ακόμη δεν έχω νιώσει το ταξίδι στο 100%, αισθάνομαι λίγο τουρίστας. Η φύση και η ομαδική δουλειά με συνεπαίρνουν όμως…

«Δε θα υπάρξει ανάλογη εμπειρία»

Αλέξανδρος Αλεξόπουλος (Αθήνα, 27 ετών): Το να βοηθάς και να συμμετέχεις σε κάτι τέτοιο είναι το ωραιότερο συναίσθημα. Δε θα υπάρξει ανάλογη εμπειρία. Ακόμη κι αν ξαναπάς, το πρώτο ταξίδι παραμένει πάντα πρώτο.

«Φυτεύεις ένα σποράκι και βλέπεις τον κόσμο αλλιώς»

Γιάννης Παναγιωτόπουλος (Αθήνα, 45 ετών): Εδώ και κάποια χρόνια είμαι εθελοντής της ActionAid Ελλάς. Την έμαθα καλύτερα μέσα από τις δράσεις της. Η συμβολή σου πιάνει τόπο και δη αναπτυξιακό. Μιλάμε για βιωματικά ταξίδια, ταξιδεύεις και ζεις με τις αισθήσεις. Θα φυτεύσεις ένα σποράκι, αυτό κάνουμε εμείς εδώ τώρα, και δεις τον κόσμο αλλιώς. Μέσα από ένα τέτοιο ταξίδι γεννιέται η ελπίδα. Υπάρχει κάτι καλύτερο;

«Σε κάποιες περιοχές ο χρόνος έχει σταματήσει»

Έλενα Ιωαννίδου (Λεμεσός, 26 ετών): Πρέπει να γίνει προτεραιότητά μας η προσφορά. Μέσω των προγραμμάτων της ActionAid Ελλάς που συνδέονται με την αναδοχή νιώθεις πως προσφέρεις σε μία κοινωνία που δεν έχουν αρκετά. Βάζεις το δικό σου λιθαράκι. Ένα τέτοιο ταξίδι αποτελεί μια μοναδική εμπειρία που σε αλλάζει. Είναι ένα μεταμορφωτικό ταξίδι, σε κάνει να συνειδητοποιείς ότι σε κάποιες περιοχές ο χρόνος έχει σταματήσει.

«Πρέπει οι άνθρωποι να κάνουν μια υπέρβαση»

Παναγιώτα Ανδρέου (Λάρνακα, 38 ετών): Έχω ξεκινήσει ήδη να προτρέπω άτομα για να το κάνουν. Είναι μια σημαντική εμπειρία. Πρέπει οι άνθρωποι να κάνουν μια υπέρβαση. Τώρα που ήρθα, γνώρισα από κοντά τι συμβαίνει. Αν μπορούσα, θα έκανα και πάλι ένα τέτοιο ταξίδι.

«Νιώθεις πως προσφέρεις στην παγκόσμια κοινωνία»

Ειρήνη Σακελλαρίου (Σαλαμίνα, 24 ετών): Η αίσθηση της προσφοράς είναι ανεκτίμητη και η δυνατότητα ενός τέτοιου ταξιδιού είναι μια αξέχαστη εμπειρία. Γνώρισα νέους ανθρώπους και μαζί, όλοι, νιώσαμε πιο χρήσιμοι. Νιώθεις πως προσφέρεις στην παγκόσμια κοινωνία.

«Οι άνθρωποι είναι παντού ίδιοι και διαφορετικοί»

Ευαγγελία Κλούβα (Αθήνα, 33 ετών): Η αναδοχή είναι ένας απλός και εύκολος τρόπος ώστε να βοηθήσεις, με μεγάλο αντίκτυπο, την εδώ κοινωνία. Με 20 ευρώ τον μήνα δεν κάνεις τίποτα που θα σου αλλάξει τη ζωή. Οφείλουμε να βγούμε από τον μικρόκοσμό μας και να δούμε πως οι άνθρωποι είναι παντού ίδιοι και διαφορετικοί.

«Επαναπροσδιορίσεις αξίες και προτεραιότητες»

Μυρτώ Χρονάκη (Ηράκλειο Κρήτης, 34 ετών): Με αυτή την ενέργεια νιώθεις ότι βοηθάς των συνάνθρωπό σου, ανθρώπους άλλων κοινοτήτων ώστε να αναβαθμίσουν τον βιοτικό τους επίπεδο. Με ένα τέτοιο ταξίδι μπορείς να αντιληφθείς ποιες είναι οι διαφορές μεταξύ του δυτικού και του εδώ κόσμου. Είναι ένας τρόπος να επαναπροσδιορίσεις τις αξίες και τις προτεραιότητες που θέτεις. Για μένα είναι το πρώτο ταξίδι, θα ξαναπήγαινα…

«Αυτά τα χρήματα δε θα είχαν αντίκτυπο στην Ελλάδα, εδώ υπερπολλαπλασιάζονται»

Μαρία Παπουτσάκη (Αθήνα, 59 ετών): Εκτός από τη θεωρία, βλέπεις στην πράξη τα προβλήματα. Τα χρήματα που δίνουμε υπερπολλαπλασιάζονται σε τέτοιο βαθμό που είναι σα να δίνουμε περισσότερα. Με τις αίθουσες που θα φτιαχτούν εδώ, θα αλλάξει η νοοτροπία των γωνιών και ίσως καταλάβουν τη δύναμη που έχει η εκπαίδευση αλλά και ο ρόλος που παίζει. Κι αυτή είναι η απάντηση γιατί δε δίνουμε αυτά τα λίγα χρήματα στην Ελλάδα. Σε εμάς δε θα είχε κανένα αντίκτυπο.

Η μεγάλη συνεισφορά της ActionAid Ελλάς είναι η βελτίωση της θέσης της γυναίκας. Από εκεί ξεκινούν τα πάντα. Είναι το τρίτο μου ταξίδι, μετά το Βιετνάμ και την Παλαιστίνη, και θα προέτρεπα τον κόσμο να κάνει κάτι τέτοιο.

«Αλλάζεις λίγο τη ζωή τους»

Νικολέττα Αλεξοπούλου (Αθήνα, 25 ετών): Μετά από αυτό το ταξίδι κατάλαβα πόσο αλλάζει η ζωή της κοινότητας. Κυρίως σε αυτές τις χώρες που το μέλλον τους δε θα είναι αυτό που ήθελαν. Είναι μια μοναδική εμπειρία. Έρχεσαι σε επαφή με έναν εντελώς διαφορετικό πολιτισμό και κουλτούρα. Μπαίνεις στη θέση τους, βιώνεις την καθημερινότητά τους. Αισθάνεσαι πως βοηθάς στην πράξη και αλλάζεις λίγο τη ζωή τους.

«Υπάρχει συνολική βοήθεια, όχι ατομική»

Αντωνία Τσέλιου (Θεσσαλονίκη, 20 ετών): Το έργο είναι πολύ σημαντικό και τελικά τα χρήματα καταλήγουν σε όλη την κοινότητα. Υπάρχει συνολική βοήθεια, όχι ατομική. Το ταξίδι αποτελεί μια υπέροχή εμπειρία και πρέπει να βγαίνουμε λίγο από τον μικρόκοσμό μας και να αντιλαμβανόμαστε ότι υπάρχουν άνθρωποι που αντιμετωπίζουν με τόση γενναιότητα όλα όσα τους συμβαίνουν.

«Μια μοναδική εμπειρία με σοκαριστικά ερεθίσματα»

Εύη Γιαννίση (Αθήνα, 33 ετών): Με αυτόν τον τρόπο συνειδητοποιεί κάποιος πόσο τυχερός είναι και μπορεί να εκτιμήσει τη ζωή που έχει αλλά και να βοηθήσει άλλους, όχι να αποκτήσουν τη δική του ζωή, αλλά να ανέβουν σε ποιοτικό επίπεδο. Είναι ανθρώπινη ανάγκη να συνεισφέρουμε, απλά δεν το έχουμε κατανοήσει. Ολοι έχουμε την ανάγκη της συνεισφοράς.

Είναι μια μοναδική εμπειρία με σοκαριστικά ερεθίσματα. Τα συναισθήματα εκτός από συναρπαστικά είναι και συναισθήματα θλίψης αλλά και μιας προσωπικής αδυναμίας να καταλάβω γιατί συμβαίνει όλο αυτό. Αναμφισβήτητα μια εμπειρία ζωής. Θα πρέπει να έχεις καταλάβει την πλευρά του εαυτού σου να παίρνεις τη χαρά της προσφοράς για να ακολουθήσεις σε ένα τέτοιο ταξίδι.

«Ο σημαντικός ρόλος της μόρφωσης»

Θεώνη Κονδύλη (Αθήνα, 55 ετών): Πιστεύω πως το έργο της ActionAid Ελλάς είναι επικεντρωμένο στη μόρφωση και μέσα από τη μόρφωση μπορεί να διεκδικήσει κάποιος τα δικαιώματά του. Νιώθω πάρα πολύ τυχερή και ευχαριστώ στην ActionAid Ελλάς που μου έδωσε την ευκαιρία να πάω για δεύτερη φορά στην Αφρική. Γνώρισα μια υπέροχη ομάδα, δούλεψα μαζί τους και γνώρισα μια υπέροχη οικογένεια εδώ, τη μαμά Αλμπίνα με τα 7 παιδιά και μια δυνατή γυναικά. Είναι μια απίστευτη εμπειρία και μέσα από αυτό βλέπεις το τεράστιο έργο της ActionAid Ελλάς.

«Δεν έχουμε αλλάξει τον κόσμο, ήρθαμε να δείξουμε αλληλεγγύη»

Ανθή Κυριάκου (Σκωτία, 27 ετών): Ναι, οπωσδήποτε θα το πρότεινα γιατί πιστεύω πως όσα έχω δει στο ταξίδι αυτό -η φτώχεια, η έλλειψη ίσως ευκαιριών για εκπαίδευση και πώς ζουν οι άνθρωποι εδώ- μου έχουν δώσει να καταλάβω πως τα έργα της ActionAid Ελλάς είναι πολύ σημαντικά. Δεν είναι εφήμερα και μπορούν να βοηθήσουν και να συντηρήσουν τους ανθρώπους για πολλά χρόνια. Και η αναδοχή είναι ο καλύτερος τρόπος. Η σύνδεση με το παιδί και τι σου προσφέρει αυτό είναι μια μοναδική εμπειρία.

Δεν έχουμε αλλάξει τον κόσμο ή έχουμε κάνει τρομερό. Ήρθαμε να δείξουμε αλληλεγγύη. Όταν γυρίσουμε πίσω και καταλάβουμε τι έχει γίνει εδώ πέρα, θα δούμε πως ζήσαμε μια πραγματικότητα. Και αυτή η αλλαγή θα μας κάνει να δράσουμε ακόμη.

«Είναι ωραίο να φεύγεις από το εγώ σου»

Βασίλης Λουίζος (Αθήνα, 31 ετών): Στον κόσμο που ζούμε σήμερα είναι πολύ ωραίο να φεύγεις από το εγώ σου, να προσφέρεις και να βοηθάς ανθρώπους που ουσιαστικά δεν έχουν τίποτα. Το ταξίδι είναι η συνέχεια της αναδοχής. Βλέπεις στην πραγματικότητα πώς τα λεφτά που προσφέρεις γίνονται πράξη.

«Βλέπεις στα πρόσωπά τους την ελπίδα»

Ελπίδα Λιβανού (Αθήνα, 22 ετών): Παροτρύνω όλους να γίνουν ανάδοχοι παιδιών. Ακόμη και το πιο μικρό ποσό είναι πάρα πολύ σημαντικό για τις οικογένειες. Έτσι θα έχουν καλύτερο μέλλον. Βιώνεις την καθημερινότητα αυτών των ανθρώπων, βλέπεις στα πρόσωπά τους την ελπίδα που έχουν για την πορεία τους και την εξέλιξή τους. Μοναδικό συναίσθημα γιατί παίρνεις κι εσύ πολλά πράγματα. Μπορείς να δεις το έργο που κάνει η ActionAid Ελλάς και το έργο που κάνεις κι εσύ ο ίδιος μέσω της αναδοχής.

«Εμείς έχουμε κάνει κάτι μικρό αλλά πήραμε πολλά»

Αφροδίτη Κόντου (Κέρκυρα, 25 ετών): Στη σημερινή κοινωνία είναι δύσκολο να βρεις έναν σκοπό της ζωής και σου δίνεται μια διέξοδο ώστε να νιώσεις πως κάτι προσφέρεις. Έστω και ως σκέψη, σε ωθεί. Έχεις κάνει ήδη την αρχή. Πολλοί χάνουν την ελπίδα αλλά υπάρχει τρόπος.

Βλέπεις ως ανάδοχος που πάνε αυτά τα χρήματα αλλά και τον αναπτυξιακό ρόλο του προγράμματος. Αυτό κάνει την ActionAid Ελλάς να διαφοροποιείται από τις άλλες οργανώσεις. Εμείς έχουμε κάνει κάτι μικρό αλλά πήραμε πολλά. Συνδέεσαι με αυτή την κοινωνία γιατί αλλιώς είναι να τα βλέπεις ζωντανά και αλλιώς από την τηλεόραση. Ταυτίζεσαι απόλυτα με αυτούς τους ανθρώπους, παρά τις πολλές διαφορές.

«Γεμίζεις με πολύ αγάπη, φεύγεις γεμάτος»

Πέλη Σπυράτου (Αθήνα, 34 ετών): Με ένα μικρό κόστος μπορείς να βοηθήσεις μια κοινότητα ολόκληρη. Σου δίνει μεγάλη χαρά το γεγονός πως, από τόσο μακριά, με τα λίγα χρήματα που δίνεις βοηθάς πολλά παιδιά για ένα καλύτερο μέλλον. Απίστευτη εμπειρία το να ζήσεις την καθημερινότητά τους. Μπαίνεις μέσα στα σπίτια τους και βλέπεις τις -πραγματικά- δύσκολες συνθήκες. Γεμίζεις με πολύ αγάπη, φεύγεις γεμάτος και στο τέλος θα πάρεις πολλά περισσότερα από όσα θα δώσεις.

«Η Αφρική συνδέει τον άνθρωπο τόσο πολύ με τη φύση»

Νίκος Σταθόπουλος (Ηλεία, 36 ετών): Πρέπει να καταλάβει κάποιος πως υπάρχουν σημαντικότερα προβλήματα πέρα από τα προσωπικά μας. Εγκλωβιζόμαστε στο εγώ μας και δε βλέπουμε τι συμβαίνει γύρω μας. Η Αφρική είναι η μοναδική ήπειρος που συνδέει τον άνθρωπο τόσο πολύ με τη φύση και ταυτόχρονα έχουμε τη δυνατότητα να γνωρίσουμε το έργο της ActionAid Ελλάς από κοντά. Το θετικό αυτών των ανθρώπων είναι η απλότητα της ζωής τους αλλά από την άλλη μεριά δεν υπάρχει κάποιο όραμα για το μέλλον. Απλότητα και στασιμότητα μαζί.

«Νιώθεις με όλες τις αισθήσεις μια άλλη πραγματικότητα»

Ντόρα Βουγιούκα (Αθήνα, 32 ετών): Θα προέτρεπα, γενικά, κάποιον που έχει την οικονομική δυνατότητα να γίνει υποστηριχτής κάποιας ΜΚΟ, σύμφωνα πάντα με αυτό που τον εκφράζει. Η ActionAid Ελλάς είναι μια αναγνωρισμένη οργάνωση που μπορείς εύκολα να επιβεβαιώσεις πως η υποστήριξή σου πιάνει τόπο. Σχετικά με το ταξίδι, το κάνει κάποιος αν έχει πραγματικά ανάγκη να δει και να νιώσει με όλες του τις αισθήσεις μια άλλη πραγματικότητα που έχει συνηθίσει να βλέπει μόνο μέσα από φωτογραφίες ή την τηλεόραση. Πρέπει να αισθάνεσαι πολύ έτοιμος για να το κάνεις. Να έχεις μια εσωτερική ετοιμότητα για να το κάνεις. Δεν είναι ταξίδι αναψυχής, είναι μια βιωματική εμπειρία. Δεν ξέρω αν θα προέτρεπα κόσμο να το κάνει…

«Η ζωή πριν και μετά από ένα τέτοιο ταξίδι»

Αλέξανδρος Γιαννουλάκης (Αθήνα, 47 ετών): Οπωσδήποτε και θα προέτρεπα όσους περισσότερους ανθρώπους μπορούν να προχωρήσουν σε αναδοχή παιδιού μέσω της ActionAid Ελλάς. Έζησα από κοντά, σε όλο του το εύρος, το έργο της ActionAid Ελλάς. Είναι μαγικό να προσφέρεις πολύτιμη βοήθεια στους ανθρώπους που την έχουν ανάγκη αλλά συγχρόνως δημιουργείται ένα αίσθημα χαράς και ευγνωμοσύνης λόγω της προσφοράς. Για μένα προσωπικά νομίζω πως θα υπάρχει η ζωή πριν από το ταξίδι στην Ουγκάντα και η ζωή μετά.

«Μια μικρή προσφορά με πολλαπλάσιο αντίκτυπο»

Αννέζα Βιδάκη (Πέραμα, 46 ετών): Η όποια προσφορά κάνεις μέσω του προγράμματος αναδοχής της ActionAid Ελλάς έχει πολλαπλάσιο αντίκτυπο στη ζωή των ανθρώπων. Η πολύ μικρή προσφορά που κάνουμε εμείς, αφορά βασικές ανάγκες. Παιδεία, υγεία, πώς να διεκδικούν τα δικαιώματά τους… Εμείς τα έχουμε και τα θεωρούμε δεδομένα αλλά είναι τεράστιας σημασίας για τους ανθρώπους εδώ.

Είναι μια εξαιρετική εμπειρία ώστε να δει κάποιος δια ζώσης τα προγράμματα και πώς επηρεάζουν τις ζωές των ανθρώπων. Εξίσου σημαντική είναι και η εμπειρία της ομαδικότητας και αλληλεγγύης ως ομάδα. Ένας ακόμη λόγος που αξίζει να συμμετάσχεις σε ένα τέτοιο ταξίδι είναι αν έχεις παιδί σε αυτή την κοινότητα. Είναι απίστευτη συναισθηματική φόρτιση το να δεις από το κοντά το παιδί που βοηθάς με το πρόγραμμα αναδοχής.

«Βοηθάς αρχικά μια μικρή κοινότητα και μετά μια ολόκληρη κοινωνία»

Ελίνα Χριστοδουλάκη (Αθήνα, 26 ετών): Με αυτόν τον τρόπο, με ένα σχετικά μικρό αντίτιμο δηλαδή, μπορείς να βοηθήσεις μια ολόκληρη κοινότητα, και στην πορεία μια ολόκληρη κοινωνία να εξελιχθεί και καλυτερεύσει τον τρόπο ζωής της. Είναι σημαντικό πως αυτά τα χρήματα δεν πάνε μεμονωμένα κάπου αλλά δημιουργείται το υπόβαθρο για να βοηθηθεί ένα ευρύτερο περιβάλλον. Κάντε ένα τέτοιο ταξίδι για να δείτε πώς πραγματικά λειτουργεί το έργο της ActionAid Ελλάς. Δεν μπορείς να περιγράψεις μια τέτοια εμπειρία με άλλον τρόπο. Μόνο αν τη βιώσεις.

«Ζήστε μια τόσο ξεχωριστή ατμόσφαιρα»

Ντία Γκίγκα (Αθήνα, 45 ετών): Αισθάνεσαι πάρα πολύ ωραία όταν μπορείς και δίνεις χρήματα και ξέρεις πως δε βοηθάς μόνο το παιδί αλλά όλη την κοινότητα που έχει πρόβλημα. Μετά το ταξίδι στη Μοζαμβίκη ήδη δύο φίλες μου έγιναν ανάδοχοι μετά όσα τους είπα και τους έδειξα. Είναι πιο πιστικό όταν έχει πάει ταξίδι. Κι εγώ δεν ήξερα αν θα ακολουθήσω σε ένα τέτοιο ταξίδι γιατί νόμιζα πως δε θα το αντέξω ψυχολογικά. Τελικά το άντεξα. Πρέπει να δει κάποιος από κοντά πώς ζουν αυτοί οι άνθρωποι, να βοηθήσουν σε κάποιο έργο και να ζήσουν την τόσο ξεχωριστή ατμόσφαιρα.

«Συνειδητοποιείς πως ο κόσμος που ζεις δεν είναι η πραγματικότητα»

Ράνια Ψωμά (Αθήνα, 46 ετών): Με ένα τόσο πολύ μικρό ποσό συμβάλεις σε ένα τόσο μεγάλο έργο. Συνειδητοποιείς πως ο κόσμος που ζεις δεν είναι η πραγματικότητα. Δεν είναι ο κόσμος που έχει πλάσει ο καθένας στο μυαλό του. Βιώνεις τα μοναδικά συναισθήματα ενός τέτοιου ταξιδιού. Μόνο αν ακολουθήσεις μπορείς να το ζήσεις. Όσο κι αν προσπαθήσεις, είναι αδύνατον να το φανταστείς.

«Μια σημαντική και διαφανής προσπάθεια από πλευράς ActionAid Ελλάς»

Παντελής Κατσέλης (Οινόφυτα, 37 ετών): Πιστεύω πως μέσα από το πρόγραμμα αναδοχής της ActionAid Ελλάς γίνεται μια σημαντική και διαφανής προσπάθεια η οποία έχει σκοπό να κάνει τη ζωή διαφόρων κοινοτήτων και των μελών αυτής όσο γίνεται καλύτερη και πιο αξιοπρεπής. Μέσα από τα ταξίδι της ActionAid Ελλάς ο εκάστοτε εθελοντής μπορεί να δει από κοντά το έργο της οργάνωσης, να πάρει μέρος ο ίδιος σε αυτό και να συναναστραφεί με τις τοπικές κοινότητες και κυρίως τα παιδιά των κοινοτήτων αυτών.

«Μικρή προσφορά, μεγάλη βοήθεια»

Νίκη Καρρά (Αθήνα, 34): Εφόσον έχει κάποιος την οικονομική δυνατότητα, να προσφέρει. Μπορούμε με μικρά πράγματα να αλλάξουμε τη ζωή των ανθρώπων σε βασικά πράγματα (υγεία, νερό, εκπαίδευση). Με το συγκεκριμένο πρόγραμμα υποστηρίζονται μικρές κοινότητα που ίσως να μην είχαν άλλη υποστήριξη.

Εγώ το αποφάσισα πολύ αυθόρμητα, οπότε δεν το έχω επεξεργαστεί ακόμη όσο θα έπρεπε. Είναι, πάντως, μία εμπειρία που πρέπει να βιώσει κάποιος μια φορά στη ζωή του ώστε να πάρει νέες παραστάσεις και θα αλλάξει τον τρόπο που βλέπει τα καθημερινά του προβλήματα. Σου δίνει μια άλλη εικόνα. Αλλά ακόμη είναι πρώιμο για μένα…

Info

ActionAid Ελλάς

Πηγή